
Reviews
GROTE POEZIEPRIJS 2021, longlist
AWATER, januari 2021,Top 3 van 2020 van Dichter des Vaderlands TSEAD BRUINJA:
1. plaats: Annelie David Schokbos (Uitgeverij Oevers). David schreef een conceptbundel over een verlaten bos op een munitieterrein in Zaandam. Stalen deuren bevelen reizigers ‘onbehuisd / het uitbeveiligde onthevene gegruizelde raamloze binnen te gaan’. Zo’n stapeling van klanken creëert echt nieuwe taalmuziek.
DE STANDAARD door J E R O E N D E R A : De thematische focus op ecologie en klimaat is niet het enige wat David, De Feyter en Stehouwer verbindt. Voor alle drie heeft poëzie ook een duidelijke conceptuele kant. Bij Bindweefsel zit hem dat in de bijzondere materiaalkeuze; in Schokbos gaan Davids gedichten verbanden aan met onheilspellende tekeningen van Guido van Driel, en De Feyter vermengt in Massastrandingen poëzie en proza op pagina’s die een slim spel spelen met de typografie en de bladspiegel. In die zin trekken deze drie dichters inderdaad ‘de verbeelding open’: ze schrijven niet zomaar gedichten, maar realiseren zich dat de klimaatcrisis vraagt om poëzie die zich vertakt en haar lezers mee de wortelgangen in sleurt, zonder comfortabele houvast. Goede klimaatgedichten slaan alarm zonder dat we onze schouders ophalen. Ze schudden ons door elkaar en boren zich in onze herinnering, zodat ze ons overvallen als we de airconditioning van een winkelcentrum in onze nek voelen hijgen.
https://meandermagazine.nl/2020/05/annelie-david-schokbos/
B E S P R E K I N G 'S C H O K B O S' in Meander Magazine
De gedichten zijn wisselend van opmaak. Soms enkele regels omringd door wit, dan weer zijn ze lang en smal maar eveneens staan er compacte blokken tekst. Het is alsof de visuele aanblik het bos verbeeldt – de open plekken, dunne stammen waar je tussendoor kunt kijken en dicht-begroeide stukken. Door het spaarzaam gebruik van interpunctie heb je als lezer zelf de lees-pauzes te plaatsen in de meer samengepakte gedichten. Door deze manier van vormgeven dwingt David je om in te zoomen op waar je snel aan voorbij kunt gaan. Zinnen die aandacht verdienen sneeuwen daardoor niet onder, wat altijd een risico is bij deze manier van notatie. Hier resulteert het in een fraai staaltje van componeren. Door de afwisseling van vorm blijft de bundel in balans. Bij de meer open geschreven gedichten komen de mooie beelden – die veelvuldig voorkomen – direct aan de oppervlakte: ‘doordrenkt / van de eerste regen / nat gesproeid de witte muggen / lijfjes filigraan / en als met tranen besprenkeld / een vibrerende levendigheid / die zich verzameld / in de warmte boven de thermoskan / (dragen ze bekraste zielen of dragen ze die niet).’ Inge Bak
oktober 2013 debuteerde ik met Machandel.
…muzikaal tegen de klippen op zou je kunnen zeggen. Daar spreekt de wil uit om, ondanks opgelopen beschadigingen, op een fantasievolle en zelfbepaalde manier te leven. Hierdoor gaat er van Machandel een bijzondere en inspirerende kracht uit. (Passionate Magazine)
pakkende poëzie…niks straatrumoer unzeitgemäss klinkt zij, eigenlijk losgezongen van een herkenbare historische context…de onrust van de ik komt niet voort uit een gevoel van misplaatstheid. Haar zwerftocht is geen luxetrip of weg naar zelfverwerkelijking maar een kwestie van overleven… (Poëziekrant
woordspel, inventiviteit, zeggingskracht…emotioneel elan, en volledige beheersing…hier is een dichteres aan het woord die er niet op uit is te laten zien wat zij in haar mars heeft, maar die wel bijzonder zelfbewust is…poëzie waarin vorm en inhoud in evenwicht zijn… (Meander Magazine)
https://ooteoote.nl/2020/09/ei-233-friederike-mayrocker-sensorium-fragment/
Poeziekrant, bespreking door Inge Arteel: belangrijk is deze uitgave evenzeer door de vertaalkwaliteit, die de teksten laat sprankelen als nieuw, secuur in de weergave van ritme en klank en met speelse trefzekere equivalenten voor de rijkdom aan betekenissen.


Esther Kinsky (*1956 in Engelskirchen) studeerde slavistiek en anglistiek in Bonn en Toronto. Sinds 1986 is zij actief als vertaalster uit het Pools, Russisch en Engels. Voor haar vertalingen ontving zij in 2009 de Paul Celan-Prijs. In hetzelfde jaar debuteerde zij als auteur. In snel tempo publiceerde zij bij de Berlijnse uitgever Matthes & Seitz drie
romans en vier dichtbundels. Voor haar gehele oeuvre ontving Kinsky in 2016 de Adelbert von Chamisso-prijs.
Proza en poëzie lopen door elkaar bij Esther Kinsky. Het onderwerp in haar werk vormen vreemdelingen, schepsels die enkel in het niet vertrouwde, in den vreemde thuis kunnen zijn. Het zijn vluchtelingen, wezens – nu eens dieren dan weer mensen of planten – die in een vreemde omgeving opnieuw voet aan de grond krijgen.
Door de grote en kleine dingen om ons heen te herbenoemen ontstaan loepzuivere taallandschappen die onze zinnen prikkelen. De bundel op de koude helling (2016) is een tweestemmig verslag van een reis door een winters landschap langs rivieren, bergen, een vlakte, de kust van de Middellandse Zee. De reeks heeft een opmerkelijke vorm. Ze bestaat uit 25 gedichten die corresponderen met een prozatekst die onder aan de bladzijden als een band doorloopt.
De geheimzinnige spreuken van de Oudtestamentische profeet Jeremia en de klanken van Franz Schuberts liederencyclus Winterreise maken van het beschreven landschap een plek van afscheid en rouw. Een diep ontroerende monologue intérieur over vreemd zijn en verlies vervlochten met fijnzinnige waarnemingen en herinneringen..
op de koude helling is in het Nederlands vertaald door Annelie David (1959), ex-danser en ex-cheograaf, dichter en vertaler. Ze debuteerde in 2013 met Machandel bij marmer.
40 blz. ISBN 978-90-5655-426-2 Een uitgave van Poëziecentrum Gent, Poetry International en Terras.
op de koude helling wordt gepresenteerd op 8 juni 2016 om 16:30 tijdens Poetry International tijdenshet Poëziecafé:
http://www.poeziecentrum.be/evenement/boekvoorstelling-esther-kinsky-op-de-koude-helling-poetry-international-festival
Besprekingen in ooteoote:
https://ooteoote.nl/2020/11/ei-241-jacques-hamelink-vlucht-m-h-17-onvolbracht/

SLANG # 12 schaduwtaal: essay Kannitverstan :
‘Ik moet me buitengesloten hebben gevoeld tijdens die familiebijeenkomsten bij mijn grootmoeder van vaderskant, ik moet de intimiteit hebben horen weerklinken in het Oost-Pruisisch dat ze met elkaar deelden en ik moet naar die intimiteit hebben verlangd. Ofschoon ik me als jong mens ook tegen de snotterige nostalgie heb verzet die aan deze bijeenkomsten kleefde, toch scheen het mij toe alsof ze uit een paradijs waren verdreven. Zeker is dat ik, door mijzelf een vreemde taal geheel eigen te maken, niet alleen door haar te leren lezen en te schrijven, maar er helemaal doordrongen van te raken – zoals een acteur niet enkel een rol speelt maar die rol wordt – met deze taal een intimiteit voel die groter is dan de vanzelfsprekendheid van mijn moedertaal.’

links naar recensies, vertalingen door anderen en gedichten:
https://puisibelanda.blogspot.com/2020/05/annelie-david-pikirkan-pada-hutan.html
https://www.audiolibrix.de/de/Podcast/Episode/727693/trimaran-neues-lyrikmagazin
http://blogs.faz.net/comic/2016/03/21/schock-nach-dem-schlusspfiff-841/
http://www.frankfurt2016.com/nl/auteur/Annelie-David
http://puisibelanda.blogspot.nl/2016/02/annelie-david-dua-punggung.html
http://ooteoote.nl/2013/09/ll58-annelie-david-roy/
https://www.youtube.com/watch?v=T27xlqz3kHA
http://www.dichtkunstkrant.nl/nieuws/annelie-david-hemelsblauw/
https://www.nrc.nl/nieuws/2016/10/06/de-geheime-dienst-is-voer-voor-de-romancier-4652694-a1525176