POURAKAMIKA
Deze poëziefilm is gebaseerd op een waargebeurd verhaal:
DE HOEKSE HUISKRAAI IS EEN KRAAIACHTIGE AFKOMSTIG UIT INDIA. OP ZOEK NAAR NIEUWE LEEFGEBIEDEN VERPLAATSEN DEZE VOGELS ZICH ALS VERSTEKELINGEN OP GROTE VRACHTSCHEPEN. ZO KWAM ER BIJNA DERTIG JAAR GELEDEN EEN KOPPEL MET EEN SCHIP IN HOEK VAN HOLLAND AAN. ZE VERMENIGVULDIGDEN ZICH TOT EEN KOLONIE VAN VIJFENTWINTIG KRAAIEN. OP HET VIERKANTE GRASVELD VAN VISPALEIS DE JUTTER AAN DE KONINGIN EMMA BOULEVARD DEDEN ZE ZICH TE GOED AAN WEGGEGOOIDE FRIET, MOSSELEN, GEBAKKEN VIS. IN EEN NABIJGELEGEN BOS HADDEN ZE HUN SLAAPBOOM. DE HUISKRAAIEN WAREN GRAAG GEZIENE GASTEN BIJ BEWONERS EN TOURISTEN. ZE LEEFDEN ER DERTIG JAAR LANG EN GELUKKIG. TOT ER IN 2012 HET TEAM INVASIEVE EXOTEN, EEN AFDELING VAN DE NEDERLANDSE VOEDSEL- EN WARENAUTORITEIT, BESLOOT DE HOEKSE KRAAIEN PREVENTIEF TE VERDELGEN. DE BEWONERS VERZETTEN ZICH EN NAMEN DE VOGELS ALS ONDERDUIKERS IN HUIS. TEVERGEEFS. VANDAAG ZIJN DE KRAAIEN TE BEZICHTIGEN IN HET NATUURHISTORISCH MUSEUM ROTTERDAM.
I.s.m. filmmaker Guido van Driel, Julia Roeseler (montage), vertaling Engels: David Colmer
n a c h t b l o e i e r s
(Nederlands Poëziefilmfestival 2021)
Door een zwarte kier zien we een wolkenwattenhemel. Van meet af aan is er een gevoel van dreiging. Al gauw is duidelijk dat deze wereld een kijkdoos-wereld is. Ingericht met bloemen, planten, schimmels en bomen. Het regent. Een ik-figuur dwaalt erdoorheen en overpeinst de schoonheid, de samenhang en het verval; ‘dat er zoveel fonkelende fenomenen doven’. Uiteindelijk is er toch actie en wordt er een kuil gegraven waarin een licht brandt.
I.s.m. filmmaker Guido van Driel, Julia Roeselers (camera), Lennert Hillege (montage, Wanderwelle (muziek), vertaling Engels: Willem Groenewegen
